- ҷунуб
- [جنوب]а. д. он ки баъд аз муомилаи заношӯӣ ғусл накарда бошад, касиф, нопок
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ҷунуб
Смотреть что такое "ҷунуб" в других словарях:
ҷанобат — [جنابت] а. д. ҳолати пеш аз ғусл, ҷунубӣ, нопокӣ, нопокии пас аз ҷимоъ ва эҳтилом, ки барои тоза шудан аз он ғусл зарур аст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
